Friday, April 25, 2014

တစ္ေယာက္တစ္က်ပ္


 
( တစ္ေယာက္တစ္က်ပ္ )

နင္လည္းတစ္က်ပ္

ငါလည္းတစ္က်ပ္ တဲ့

ေျပာခဲ့သမွ်ကိုအဟုတ္မွတ္ျပီ

လုပ္ဇတ္ေတြကိုယံုခဲ့တဲ့

ငါတို႕အဘိုးေတြေတာ့ေသကုန္ျပီ။

အခုလည္းေျပာျပန္ျပီ

နင္လည္းတစ္က်ပ္

ငါလည္းတစ္က်ပ္တဲံလား

အနာဂတ္မွာအတူတူရပ္ဖို႕ရာ

ဂတိေတြလည္းခိုင္မာဖို႕လိုမည္ေနာ္။

ေရွးတုန္းက

နင္ကတစ္က်ပ္မက

ငါတို႕ကငတ္ေနရလို႕

ျပည္မႏွင့္ေတာင္တန္း

ရင္ေဘာင္တန္းတဲ့စစ္ပြဲေတြ

နင္တို႕လည္းေသ

ငါတို႕လည္းေႀကမြ

မေအးခ်မ္းတဲ့ဘ၀ေတြအတြက္

ဟိုဘက္သည္ဘက္

မွဳသားမဖက္

တို႕မ်ားလက္ေတြျဖဴစင္ႀကရေအာင္။

ငါတို႕ေနတဲ့ေျမ

ငါတို႕ေတြထက္နင္တို႕ကပိုခ်စ္ျပ

အႏွစ္ေတြကိုရသမွ်ကေလာ္စား

အသားမ်ားေတာ့၀ါျမိဳ

က်န္တဲ့အရိုးကိုမွ လာပစ္မေႀကြးနဲ႕

တစ္ျခမ္းပဲ့ေနတဲ့ယံုႀကည္မွဳ

ျပန္ေပါင္းစုဖို႕အေရး

တိုင္းရင္းသားအေတြးမ်ားကို

အေလးထားတတ္ဖို႕လိုျပီေနာ္။

တတိုင္းေမႊး။

Wednesday, April 9, 2014

ရင္ခတ္ေတး



ေနလံုးနီနီ ညေနေစာင္း

ခ်စ္တဲ႔အေႀကာင္းေျပာႀကတယ္

ပန္းပြင့္ျဖဴ၀ါ ဟိုဒီႀကား

ခ်စ္သူစကားေလးႀကားရတယ္

ေငြလေသာ္တာ ဟိုဒီပုန္း

ခ်စ္သူအျပံဳးေလး ေတြ႔ရတယ္

ေလေျပေလးေတြ ေျပးကာေဆာ့

ခ်စ္သူေကာက္ေတာ့ ေခ်ာ့ရတယ္

ႀကယ္ကေလးေတြေပၚတိမ္ရည္ဆမ္း

ခ်စ္သူ႕အနမ္းေလးတမ္းတတယ္

ညငွက္ေလးေတြေတးသီက်ဴး

ခ်စ္စိတ္ကူးေလးနဲ႕ေမွ်ာ္ရတယ္။

တတိုင္းေမႊး။

မ်က္ရည္ကိုသက္ေသမလုပ္ဘူး


နင္ကေမ့တတ္တဲ့သူဆိုေကာင္းမွ

ဒါမွငါ့ႏွလံုးသားထဲ နင္၀င္လာတဲ့တံခါးကိုမမွတ္မိမွာ

သည္အတာမွာပိေတာက္မကိုသရဖူေပးလို႕

ငု၀ါေလးကိုငါထိုင္ေခ်ာ့ေနမိတယ္

နင့္ကိုေလာင္းမည့္ေရတစ္ခြက္

ရင္ဘတ္ထဲေအးခဲေနတာသံုးရာသီမတ္တင္းေပါ့

နင္ျပန္မလာေတာ့ရင္ေတာင္ႏွလံုးသားကိုမက္ေဆ့ပို႕ေပးပါ

ငါမဖတ္ဘဲသိမ္းထားပါ့မည္။

တစ္ရက္သာသာပန္ခဲ့တဲ့ပိေတာက္တစ္ခက္ကေတာ့

မ်က္ရည္စက္လက္ႏွင့္ေရထဲခုန္ခ်သြားျပီ

ရာသီအစမွာမေတြ႕ရေပမည့္ရာသီအဆံုးမွာ

` အလြမ္း ´ ေတြအစြမ္းျပေနတယ္

ငါေရးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေတြကိုတရားခံျပသက္ေသအျဖစ္

ရုံးေတာ္ကိုဦးတိုက္ေလွ်ာက္ထားတယ္

`Yes I Do ´ လို႕နင္ေျပာတဲ့ေန႕

နင့္အေရွ႕မွာငါဒူးေထာက္ပါ့မယ္ေနာ္။

တတိုင္းေမႊး။ ။

Friday, April 4, 2014

ေက်ာင္းဖြင္႔ခ်ိန္

ေက်ာင္းဖြင္႕ခ်ိန္

ေရႊဘုန္းလူ

(၁)

ငါတို႕ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးရဲ႕

ေမာ္ကြန္းထိန္းသိမ္းေရးအခန္းမွာ

ဟစ္တလာရုပ္ထုကို

လူတစ္စု ထုဆစ္ေနၾကတယ္။

သူတို႕ဟာ....

ရုပ္ထုရဲ႕ေရွ႕မွာ က်ိန္စာေတြ ရြတ္ဖတ္

ပ်ားရည္စက္ေတြကို မီးရိႈႈ႕ ပူေဇာ္

ဆိုင္ရာႏိုက္ၿဖဴေလ်ာ္ေလ်ာ္ေတြ သြန္းၾကဲပက္ခ်

ဟစ္တလာပါးစပ္ထဲက

က်ည္ဆန္တစ္ေထာင္႕ ထြက္အံက်လာတယ္။

သူတို႕ဟာ...

ေက်ာက္သင္ပုန္းေပၚမွာ အဲဒီက်ည္ဆံနဲ႕

' ေက်ာင္းဖြင္႕ၿပီ ' ဆိုတဲ႕ စာကိုေရး

ေသြးစြန္းလက္ေတြနဲ႕ ပ်ဴဌာစြာ

ဖိတ္ေခၚၾကပါၿပီ။

(၂)
ငါတို႕ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးရဲ႕

ေဟာင္းႏြမ္းေနတဲ႕ အခန္းလြတ္တစ္ခုဟာ

တၿဖည္းၿဖည္း ႏွစ္ငါးဆယ္ေလာက္ ၿပန္ငယ္ရြယ္သြားတယ္။

အရင္က မၿမင္ရတဲ႔ ဟိုတုန္းက အရိပ္ေတြ

နံရံေတြ၊ ခံုတန္းလ်ားေတြဆီက လြန္႕လူးထ

အဲ႕ဒါ...'ေအာင္ဆန္း'တို႕၊ 'ေက်ာ္ၿငိမ္း'တို႕၊ 'သိန္းေဖ'တို႕၊ 'ညိဳၿမ'တိုရဲ႕

၀ိညာဥ္ေတြပဲ...

ဗမာၿပည္လြတ္လပ္ေရးကို သူတို႕ၿမတ္ႏိုး

ဗမာၿပည္လြတ္လပ္ေရးအတြက္ သူတို႔ရုန္းကန္

အာဏာရွင္ကို ဖီဆန္ခဲ႕ၾကတယ္။

ခု...သူတို႔ရဲ႕ ၀ိညာဥ္ေတြဟာ

" ကမၻာမေၾကဘူး...............

ငါတို႕ေသြးနဲ႕ေရးခဲ႔ၾကတဲ႕ ေမာ္ကြန္းေတး..."

သီခ်င္းေလး နားဆင္ရင္း

ရာဇ၀င္ရဲ႕ တေက်ာ႔ၿပန္စိန္ေခၚပြဲကို

မ်က္ရည္တ၀ဲ၀ဲနဲ႕ ေစာင္႔ၾကည့္ေနပါတယ္။

(၃)
ငါတို႕ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးရဲ႕

ဒီဘက္ေခတ္ ၁၉၇၇-၈၈ ႏွစ္မ်ားထဲမွာပါ

တကၠသိုလ္စာၾကည့္တိုက္ထဲမွာ

ၿဖဴ၀ါး၀ါးအရိပ္တစ္ခ်ိဳ႕

စာထိုင္ဖတ္ေနၾကတယ္။

တခ်ိဳ႕ဖတ္တာ...ကဗ်ာစာအုပ္

တခ်ိဳ႕ဖတ္တာ...သမိုင္းစာအုပ္

တခ်ိဳ႕ဖတ္တာ...ႏိုင္ငံေရးစာအုပ္

ရုတ္တရက္

အၿဖဴရိပ္တစ္ခုဟာ ထိုင္ရာကထ

" ဗမာၿပည္ကို ကယ္တင္ရေတာ႔မယ္ "

ေနာက္ထပ္ အၿဖဴရိပ္တစ္ခု စာအုပ္ပိတ္

" ဗမာၿပည္ကို ကယ္တင္ရေတာ႔မယ္

ဗမာၿပည္ကို ထိတ္တံုးခတ္ေပးရမယ္"

သူတို႕ဟာ တိတ္ဆိတ္စြာ

အခန္းၿပင္ကို ထြက္သြားၾကပါေတာ႕တယ္။

စာၾကည့္တိုက္ရဲ႕ စာအုပ္ပိတ္သံမ်ား

လြယ္အိတ္လြယ္သံမ်ား

ဖိနပ္စီးသံမ်ား အဆံုးမွာ

ေနာက္ထပ္ အၿဖဴရိပ္တစ္ခု ထပ္ထြက္...

... ...ေနာက္ထပ္... ....

... ...ေနာက္ထပ္... ....

(၄)
ငါတို႕ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးရဲ႕

စာမသင္ၿဖစ္တဲ႕ စာသင္ခန္းတစ္ခုမွာ

အရိုးစုတစ္အုပ္ အစည္းအေ၀းလုပ္ေနတယ္။

အရိုးစုတစ္ခုက... ထိုင္ရာမွ ၿဖည္းညွင္းစြာထ

"က်ေနာ္တို႕ ေတာ္လွန္ေရး

အာဏာရွင္ေတြ ေနာက္ဆံုးေန႔အထိ"

စသည္ၿဖင္႕ ေၿပာၾကား

အားလံုးၿငိမ္သက္နားေထာင္ေနၾကတယ္။

အခန္းထဲမွာ

အက်ဥ္းေထာင္က ေၿပးထြက္လာတဲ႕

ဗိုလ္ခ်ဴပ္ရဲ႕ မိန္႔ခြန္းေတြ

သတိၱိဗံုးကို ေႏွာင္ထံုးခတ္

ပတ္ၾကားအက္ေနတဲ႔ ရန္သူ႕မ်က္ႏွာေတြ

အဲ႕ဒီမွာ...အရိုးစုတစ္ခုက လက္သီးဆုပ္

သူ႕ ႏႈတ္က တိုးတိုးေလးေၿပာ

" ေတာက အေဖနဲ႕ အေမေတာ႔

က်ေနာ္႔ကို ေမွ်ာ္ေနၾကေတာ႔မယ္ဗ်ာ..."

ေၾကကြဲစြာ သူ႕မ်က္လံုးေပါက္ထဲက

မ်က္ရည္ၿဖဴတစ္စက္

စီးသက္က်လာတယ္။

(၅)

ငါတို႕ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးရဲ႕

ပရ၀ဏ္ အ၀င္အထြက္လမ္းေတြမွာ

အခ်ဴပ္ကားၿပာၿပာၾကီးေတြ

ဒရၾကမ္း ႏွင္ေနၾကတယ္။

" ကမၻာမေၾက၊ ဗမာၿပည္...ဒါ တို႕ၿပည္

ဒါ တို႕ေၿမ...တို႕ပိုင္တဲ႕ ေၿမ"ဆိုတဲ႕

ေတးသံသာယာ

ညီညာစြာ ပဲ႔တင္ေပၚထြက္

ေက်ာင္းသားလက္ေတြ ေသြးစိမ္႕ယိုစီးခဲ႕ၿပီ

အခ်ဴပ္ကားၿပာၿပာၾကီးရဲ႕ ဦးထိပ္မွာ

သူတို႕ရဲ႕တံဆိပ္... တိုရဲ႕အလံ

ဦးေခါင္းခြံမွာ အရိုးႏွစ္ေခ်ာင္း ကန္႔လန္႔ၿဖတ္ထားတဲ႔ သ႑န္သာၿဖစ္တယ္။

ေက်ာင္းေခါင္းေလာင္းအိုၾကီးဟာ

ထြက္ခြာသြားတဲ႕ အခ်ဴပ္ကားေနာက္

ေၿပးလိုက္ခလုတ္တိုက္ၿပီး လဲၿပိဳက်

ခ်ိဳလြင္ရွတတဲ႕ ေခါင္းေလာင္းသံထြက္ရမယ္႔အစား

" သားေရ... အေမ လိုက္ရွာေနတယ္ေလ... သားေရ"

ဆိုတဲ႕ငိုရိႈက္ညည္းတြားသံအၿဖစ္နဲ႔သာ

ရာဇ၀င္တုန္ခါေအာင္ ၿမည္ဟည္းလာခဲ႕ၿပီ။

(၆)

ငါတို႕ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးရဲ႕

နီေမာင္းေသာလမ္းၾကီး၊ လမ္းငယ္မ်ားမွာ

ေဒါင္းအလံတလူလူ လႊင္႕ထူလို႕

ေက်ာင္းသားေတြ ခ်ီလာပါၿပီ

ရင္တအံုလံုးပြင္႔ထြက္ေနတဲ႔ ေက်ာင္းသားက

ေရွ႕ဆံုးက အလံကိုင္ၿပီး ေသြးပြက္ပြက္အန္ထြက္ေနတဲ႕

ေက်ာင္းသားေတြက

ေနာက္က ခ်ီတက္လိုက္ပါလာတယ္။

" ဒီမိုကေရစီရရွိေရး... တို႕အေရး"

" အာဏာရွင္စနစ္က်ဆံုးေရး... တို႕အေရး" တဲ႕။

ကိုယ္႕ကိုကိုယ္ တစ္ခါတည္း အသုဘခ်ရင္း

တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ႔ၾကရဲတဲ႔ ငါတို႕ရဲ႕ေတာ္လွန္ေရး

ဘယ္ေတာ႔မွ... အရႈံးမေပးဘူး ေဟ႔ ...

ေသနတ္သံတစ္ခ်က္ေဖာက္ရင္

ရာဇပလႅင္ မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္သြားမယ္ ...

ေနာက္ဆံုးေန႕အထိ ...

(၇)

ငိုက္ၿမည္းေနတဲ႔ အင္းလ်ားေရၿပင္ဟာ

ရုတ္တရက္ ရဲရဲနီေစြးသြားတယ္။

ခ်က္ခ်င္းပဲ ေရေငြ႕ပ်ံတက္

ေကာင္းကင္ထက္မွာ တိမ္အၿဖစ္ မိုးစက္ခို

ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးကို မိုးေသြးေတြ ၿပန္ရြာခ်

လွ်ပ္ေတြၿပက္၊ မိုးေတြၿခိမ္း... .... .... ..

ဒိန္းဒံုး ဆူညံသြားတယ္ ..

အဲဒီအခါ ... ေက်ာင္းေတာ္မွာ ...

ပန္းေတြ ဖ်တ္ကနဲ ပြင္႔ၾက

ဌက္ဆိုးေတြ ေ၀ါကနဲ ထပ်ံၾက

သစ္ရြက္ေတြ တလက္လက္ ေတာက္ပၾက

ခံုတန္းလ်ားေတြ အုတ္ဂူအၿဖစ္ ေၿပာင္းလဲၾက

ေၿမၾကီးေတြ တုန္ခါေတာ္လဲၾက

တို႕အေရး ...တို႕အေရး... တို႕အေရး ... တို႕အေရး

ေၾကြးေၾကာ္သံေတြနဲ႕

ဗမာၿပည္ၾကီး တ၀ုန္း၀ုန္းရုန္းကန္

ႏိုးထၿပီး ေနာက္ဆံုးၿငိမ္သက္သြားတဲ႕အခါ

ငါတို႕ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးဟာ ... ...

တလဲ႔လဲ႔ တ၀င္း၀င္း

ေသြးနီေရာင္ ေတာက္ပခါ...

အာဇာနည္ သူရဲေကာင္းတို႕ရဲ႕

ဂူဗိမာန္ၾကီးပမာသာ တည္ရွိေနပါေတာ႕တယ္ ...။

(၈)

ေက်ာင္းသားေတြနဲ႕ ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးၾကား

ခု ... ေသြးပင္လယ္ၾကီး ၿခားေနပါၿပီ ...

"ေက်ာင္းဖြင္႕ၿပီ" ဆိုတဲ႕ အာဏာရွင္ေတြဟာ

ေသြးပင္လယ္ၾကီးကို ေက်ာ္နင္း

ထံုးတံတားၾကီးကို ေက်ာခင္းေပးတယ္။

တစ္ခ်ိဳ႕ေတြက ေက်ာင္းတက္လာၾကလိမ္႕မယ္ ...

အဲ႕ဒီထဲက တစ္ခ်ိဳ႕ဟာ ...

" အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင္႔ပါ "လို႕

စိတ္မေကာင္းစြာေၿပာရင္း ...

ထံုးတံတားကို ေလွ်ာက္နင္း ...

ေက်ာင္းခန္းအတြင္း ၀တၱရားအရထိုင္

ငါတို႕ ... နားလည္ခြင္႕လႊတ္ႏိုင္ပါတယ္ ...

တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ႔ ...

' ဂုဏ္တု ဂုဏ္ၿပိဳင္' ေကာင္းေၾကာင္းေၿပာရင္း

ထံုးနံ႕သင္းတဲ႔ ပန္းခင္းကိုၿဖတ္ ...

ရည္းစားထားဖို႔ ေက်ာင္းၿပန္တက္လိမ္႔မယ္။

အဲဒီလို ... လူစားေတြကိုေတာ႔ ...

ငါတို႕က ခြင္႔လႊတ္သည့္တိုင္ေအာင္

ရာဇ၀င္က ခြင္႔မလႊတ္သေရြ႕

သူတို႕ဟာ ... သမိုင္းမွာ ...

' သစၥာေဖာက္' မ်ားသာ ၿဖစ္တယ္။

(၉)

ေက်ာင္းသား နဲ႕ ေက်ာင္း

တစ္ေန႕ေတာ႕ ေပါင္းရမွာပဲ

ငါတို႕ေတြ ေသြးပင္လယ္ကို ၿဖတ္ကူးၿပီး

ေက်ာင္းၾကီးဆီ အေရာက္သြားၾကမယ္။

ေသြးပင္လယ္ၾကီးဟာ

တေငြ႕ေငြ႕ပူၿခစ္ ဆူပြက္

ထက္ေကာင္းကင္ မုန္တိုင္းတို႕ အစပ်ိဳး

ေသြးလိႈင္းတံပိုး တ၀ုန္း၀ုန္းၿပင္းထန္

ငါတို႕ေတြ

ငါတို႕ေတြ လွည့္မၿပန္ဘူး၊

ငါတို႔ထဲက တစ္ခ်ိဳ႕ဟာ ..
.
ကိုယ္႔အရိုးကိုယ္ခ်ိဳး ေလွအၿဖစ္ ထြင္းထု

ငါတို႔အထဲက တစ္ခ်ိဳ႕ဟာ ...

ကိုယ္႔အသားကိုယ္လွီး ေလွနံရံအၿဖစ္ ခင္းရိုက္

ငါတို႔အထဲက တစ္ခ်ိဳ႕ဟာ ...

ကိုယ္႔လက္ဖ၀ါး ကိုယ္ရိုက္ၿဖတ္

ေလွရြက္အၿဖစ္ စပ္ခ်ဳပ္

မုန္တိုင္းကို ခြဲ၀င္

ေသြးပင္လယ္ကိုၿဖတ္ၿပီး

ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးဆီသြားဖို႔

လုပ္ေနတယ္ ...။

(၁၀)

ေနာက္ဆံုးမွာ ...

ေဒါင္းအလံကို ... ေၿဖာင္းဆန္ေအာင္ လႊင္႔ထူရင္း

အမွန္တရားတစ္ခုထံ

ငါတို႔ သစၥာအဓိဠာန္ၿပဳ

အို ... သူရဲေကာင္းတို႔

အို ... က်ဆံုးခဲ႕ေလေသာ

ဒီမိုကေရစီ တိုက္ပြဲ၀င္

သူငယ္ခ်င္းေဟာင္း ...

သူရဲေကာင္းတို႔

ထာ၀စဥ္ မပ်က္ၿပယ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္

ၿမင္႔ၿမတ္စြာ က်ဆံုးခဲ႔ေသာ ...

သင္တို႔၏ ၀ိညာဥ္တန္ခိုးေတာ္မ်ားသည္

ငါတို႔၏ ေရွ႕ေနာက္၀ဲယာ ...

ထက္ေအာက္၀န္းက်င္၌

ပ်ံ႕ႏွံ႔တည္ရွိၾကကုန္ေတာ႔၏ ။

ထိုေသာ....

သင္တို႔၏ ၀ိညာဥ္တန္ခိုးေတာ္မ်ားသည္

ငါတို႔၏ ခႏၶာကိုယ္ေနရာအႏွံ႔အၿပားသို႔

ထိုးေဖာက္ယိုစိမ္႔စီး၀င္ကာ

ရဲရင္႔ၿခင္းမွာ ငါတို႔အားၿဖစ္တည္ေစေတာ႔၏။

အို ... သူရဲေကာင္းတို႔

အို ... က်ဆံုးေလေသာ

ဒီမိုကေရစီတိုက္ပြဲ၀င္

သူငယ္ခ်င္းေဟာင္း သူရဲေကာင္းတို႔

ဗမာၿပည္ကို ရွိခိုးကာ

ဤေသြးပင္လယ္အား

ငါတို႔ ၿဖတ္ကူးအံ႔

မိုးလံုးၿပည့္ ေကာင္းခ်ီးၾသဘာေပးသံမ်ားၾကားမွာ

ငါတို႔၏အေရးေတာ္ပံု ေအာင္ၿမင္ပါေစသတည္း။ ။

ဥဒါန္း




ဆရာတာရာမင္းေ၀ရဲ႕ကဗ်ာပါ

ႏွစ္သက္လြန္းလို႕မွ်ေ၀ပါသည္။

ခြင့္ျပဳခ်က္မယူနိဳင္သည္ကိုသည္ေနရာမွေလးစားစြာေတာင္းပန္အပ္ပါသည္။

ကိုေအာင္ဒင္စီစဥ္ေသာ (တာယာမင္းေ၀အမွတ္တရစာစုမ်ား)မွ

ကူးယူတင္ျပပါသည္။

တတိုင္းေမႊး။ ။

ဥဒါန္း

ေရႊဘုန္းလူ

ၿပာ၀င္း၀ိုး၀ါးတဲ႕

ေဆာင္းႏွင္းမ်ားကသာ

သမိုင္းရဲ႕ဘာသာစကားၿဖစ္မယ္ဆိုရင္

တလိမ္႕လိမ္႕ ခယြင္းတဲ႕

ေသြးႏွင္းစက္ေတြ

တို႕ေၿမမွာ မိႈင္းမိႈင္းေ၀ေရာ႕မယ္။

ေသသူရဲ႕ အရိုးေတြက

ရွင္သူကို ဘာလုပ္ရမယ္လို႕

အံ႕ခ်ီးဖြဖြ ရည္ညြန္းၾကတာ

သမိုင္းလို႕ ဆိုရမည္။

ရာဇ၀င္ဆိုးရဲ႕

အရိုးတြန္သံ

ဘယ္သူ႕ထံပါး

သယ္ေဆာင္သြားမလဲ ႏွင္းတို႕ရယ္။

ဒီဘက္ ကမၻာေခတ္ရဲ႕

ရဲရင္႕တဲ႕ သမိုင္းေၾကာင္းဟာ

တို႕ၿပည္က ေက်ာင္းသားအေလာင္းေတြဆီမွာ ရွိတယ္။

သားေပ်ာက္ရွာေနတဲ႕ အေမကို

သူ႕ေအာက္ကေၿမက

"ေမေမ" လို႕ တိုးတိုးေလး ေခၚေနတယ္

ေမေမရယ္ ေမေမရယ္ ေမေမရယ္။

ဇာဘုရင္ရဲ႕ စန္စဆိုးေၾကာင္႕

ၿပည္႕တန္ဆာၿဖစ္ရတဲ႕

ရုရွားမေလးဟာ

အိပ္ရာထဲမွာ ငိုေနတယ္။

ေန၀င္းရဲ႕စနစ္ေၾကာင္႕

သူပုန္ၿဖစ္ရတဲ႕ ေက်ာင္းသားေတြ

လမ္းမေပၚမွာ တိုက္ပြဲ၀င္ေနတယ္။

ဒီေန႔ပြဲဟာ

ရံႈးရံႈး ႏိုင္ႏိုင္

ယွဥ္ၿပိဳင္ၿခင္းသာ အဓိက ဆိုတဲ႔ ပြဲမဟုတ္ဘူး

သူေသကိုယ္ေသ အၿပိဳင္ႏႊဲ

၀ိညာဥ္ခ်င္း ရိုက္ခြဲတဲ႕ ပြဲၿဖစ္တယ္။

"ေဟ႔....ၾကိဳးစင္"

ငါ ရင္ေကာ႕ၿပီး လာခဲ႕မယ္။ ။