Tuesday, November 12, 2013

ကိုကိုေနာ္..ကိုကို

 


    အခ်စ္  ဆိုသည္မွာ... ဘာညာ   ဆိုျပီး ပညာရွင္ေတြက  စာေရးဆရာေတြက
.
ကဗ်ာဆရာေတြကအမ်ိဳးမ်ိဳး....အဓိပါယ္ထုတ္ႀကသည္။ပံုစံျပခိုင္းႏွိဳင္းၾကသည္။
                      
 သူတို႔လိုကၽြန္ေတာ္လည္းႏွိဳင္းျပခ်င္ပါသည္။
         
           တကယ္ေတာ့အခ်စ္ဆိုသည္မွာ  ခ်ဥ္လြန္းေသာ  ငံလြန္းေသာ  စပ္လြန္းေသာ

ေရွက္သီးသုတ္ပါ ။ ေခၽၽြးသံရႊဲရႊဲ မ်က္ရည္၀ဲရေပမဲ့  စားျပီးရင္း စားခ်င္ေအာင္ေကာင္းသည္။

သူမ်ားစားတာျမင္ရလွ်င္ကိုယ္လည္းစားခ်င္လာ သည္။   ေရွက္သီးသုတ္ပန္းကန္ျမင္ရင္ေတာင

သြားရည္က်ရသည္ပင္္။
                 
ကၽြန္ေတာ္ ၏  အခ်စ္အေၾကာင္းေျပာရေအာင္.. ကၽြန္ေတာ့္   အခ်စ္ကေတာ့

အၿမဲတန္းကၽြန္ေတာ္တို႕ကိုေဂ်ာက္  ခ်ေနသည့္   ေကာင္မေလး  တစ္ေယာက္ေပါ့၊

 သူ႕ေၾကာင့္ မၾကာခဏကၽြန္ေတာ္   အိမ္မွာဆူခံထိသည္။  

 အိမ္မွာ ကၽြန္ေတာ္   ပိုက္ဆံညာေတာင္္းတာေတြသူအၿမဲေဖၚေကာင္လုပ္တတ္္သည္။ 

 သူတို႕ေက်ာင္းကေကာင္မေလးေတြကိုကၽြန္ေတာ္   တို႔သြားရစ္တာကိုပင္အိမ္မွာ

အျမဲလာတိုင္ေျပာတတ္သည္။

                     ဒါထက္မကသူ႕ေက်ာင္းကေကာင္မေလးေတြကို.. ကၽြန္ေတာ္  တို႕ဆိုး

ေၾကာင္း၊ရည္းစားမ်ားေၾကာင္း၊လိုက္ဖြထားသည္။ေမ့ေနလို.မိတ္ဆက္ေပးရဦးမည္။

သူ႕နာမည္က `ေမႏွင္းျဖဴ´ ကၽြန္ေတာ္   ေျခရင္းအိမ္ကသူ႕အကိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ကသူငယ္ခ်င္း။

သူငယ္ငယ္ထဲက  ကၽြန္ေတာ္ ကို “ ကိုကို ” လို႕ ေခၚခဲ့ သည္။ကၽြန္ေတာ့အမည္ကိုကိုလြင္မို

သူကအဲလိုေခၚသည္ထင္။သူ႕အကိုရင္း မိုးသက္ကိုၾကေတာ့ ကိုမိုးလို႕ ေခၚပါသည္။

အဲဒီ ေမႏွင္းျဖဴကေတာ္ေတာ္ေလးေမႊတတ္လို႕သူ႕ကို “ ေမႊႏွင္းျဖဴ  ” လို႕ပင္

အမည္ေျပာင္းေပးထားရသည္။သူ႕ရဲ႕ေမႊခ်က္မ်ားထဲကတခ်ိဳ႕ကိုကၽြန္ေတာ္ ေျပာျပပါ့မည္။

တစ္ေန႕ ကၽြန္ေတာ္   အင္တာနက္ထိုင္ခ်က္္ေနတုန္းအိမ္ေရွ႕က 

 “ကိုကို ေရ..ကိုကို  ”     

သူမအသံႀကားတာနဲ႕အခန္းထဲကသူတိုင္ခ်က္ဖြင့္နွိဳင္ေသာအရာမွန္သမွ်လိုက္သိမ္းရသည္။

       “ ကိုကို..ေဖေဖ  အကိုမိုး  ကို္ထိုးေနလို႕  လာ၀ိုင္းဆြဲေပးပါဦး ”

ကၽြန္ေတာ္ေတာ္ေတာ္ေလးေခါင္းႀကီးသြားသည္။မိုးသက္ကသူ႕ေကာင္မေလးနဲ႕သိပ္အဆင္မေျပ။
       
   ဒီေကာင္ညကသူ႕ ေကာင္မေလးအိမ္မွာမူးျပီးသီခ်င္းသြားဆိုတာအဖိုးၾကီးသိသြားလို႕ျဖစ္မွာ

ကၽြန္ေတာ္   ကမန္းကတန္းေျပးထြက္လာသည္။သူတို႔အိမ္ထဲေျပး၀င္လိုက္ေတာ့ရီရီေမာေမာ

စကားထိုင္ေျပာေနတဲ့သားအဖကိုျမင္သည္နဲ႕ကၽြန္ေတာ္   ေခ်ာက္တြန္းခံရျပီမွန္းသိသည္။

ရုတ္တရက္ျပန္လွ်င္မေကာင္းတတ္လို႕စကားထိုင္ေျပာေနရေပမည့္စိတ္ကေတာ့

ေတာ္ေတာ္တိုေနသည္။ခဏေနေတာ့မိႏွင္းစပ္ၿဖဲၿဖဲ နဲ႕ ျပန္ေရာက္လာသည္။

           “ ကိုကို....အိမ္မွာကြန္ျပဴတာ  ဒီအတိုင္းဖြင့္ထားတာလား ”

         ဟိုက္ေသျပီ။ ကၽြန္ေတာ္ ေစာေစာ လိုင္းေပၚက ကၽြန္ေတာ့ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္ နဲ႕ထိုင္

အီေနတာ ကို ဒီအတိုင္းတန္းလန္းထားခဲ့မိသည္။ကၽြန္ေတာ္ ႏွဳတ္ဆက္ျပီးအိမ္ျပန္ေျပးလာရသည္

ေတာ္ေသးတယ္ မယ္မင္းႀကီးမကစက္ကိုမပိတ္သြားလို႕   ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္လိုက္မွ

မ်က္လံုးျပာသြားသည္။ဒီေကာင္မေလး ကၽြန္ေတာ့အစားေကာင္မေလးေတြကိုစာေတြ

ျပန္ေရးထားသည္မွာရက္ရက္စက္စက္ပင္။
     
 “ ဒီမွာမမ  လာျပီး မခၽြဲေနနဲ႕  မအီေနပါနဲ႕ေနာ္ ခင္ဗ်ားက်ဳပ္ကိုႀကိုက္ေနျပီဟုတ္လား...

က်ဳပ္ကိုႀကိဳက္ရင္..နွစ္ရက္အတြင္းလူႀကီးစံုရာနဲ႕ လာေတာင္း လူလိုသူလိုေျပာတတ္တဲ့

သူေတြကိုေခၚခဲ့ေနာ္  ဦးစားေပးမယ္..ဒါဘဲ..” 
       
   ေနာက္တစ္ေယာက္ကိုက်ေတာ့
       
  “ညီမ...အကို႕မိန္းမဗိုက္နာလို႕သားဖြားမီးယပ္ကိုလိုက္ပို႕ ေပးရမယ္ ေနာက္မွဆက္ေျပာမယ္
           
 သားဦးတံုးကလိုဆူခံထိမွာေႀကာက္လို႕  ေနာက္မွဆက္ေျပာမယ္...ေနာ္ညီမ ”

      သြားျပီတစ္လလံုးလံုးအီထားတာေတြသြားကုန္ျပီ။သူ႕ အကိုကိုေျပာျပေတာ့ထိုင္ရီေနသည္။

ကိုယ္ကလည္းမတိုင္ရဲေပ။ ဒါကေတာ့ အြန္လိုင္းမွာမို႕ထားပါေတာ့   ကၽြန္ေတာ္  ရုံးမွာ အီစီကရီ

ရိုက္ေနေသာမန္ေနဂ်ာမေလးအိမ္ကိုလာလည္တဲ့ေန႕ တုန္းကလည္း....ႀကည့္။

က်ေနာ္တို႕ႏွစ္ေယာက္အိမ္ေရွ႕ကဧည့္ခန္းမွာစကားေျပာေနတုန္း ေက်းဇူးရွင္ မိႏွင္းျဖဴ

ဇလံုတစ္လံုးကိုပိုက္ျပီးေရာက္လာသည္။
      
  “အစားေကာင္းရလာလို႕ ကိုကို႕ ကိုလာေၾကြးတာ ဧည့္သည္ ေရာက္ေနတာကိုး

 မမလည္းစားပါလား ....အရမ္းေကာင္းတယ္..စားေနာ္မမ  ကိုကိုလာတူတူစားမယ္..”     
        
  “ေနပါေစကြယ္  မမထမင္းစာမ်ားထားလို႕ မစားေတာ့ ပါဘူး.”                   
           
   “ငါလည္းမစားေတာ.ဘူးေနပါေစ....နင္ဘဲစားေတာ့  ”

  သူေၾကြးမွာဘာမွန္းမသိေပမဲ့..ျမန္ျမန္လစ္ေအာင္ႏွစ္ေယာက္လံုးျငင္းလိုက္ၾကသည္။
         
  သူကမလစ္တဲ့ အျပင္ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာခံုဆြဲထိုင္လိုက္သည္။
   
              “ မစားၾကလည္းေနေလ  အိမ္မွာဆိုအကိုမိုးကလုစားမွာ...မိႏွင္းကေတာ့ဆြဲျပီ   ”
    
  ဇလံုကိုစားပြဲေပၚတင္လိုက္ေတာ့ အထဲမွာ  ေရွာက္သီးကိုလွီးျပီးငံျပာေရႏွင္.ငရုတ္

သီးမွဳန္႕ ကိုနယ္ထားသည္။ျမင္ရသည္ႏွင့္ ပင္သြားေတြႀကိမ္းလာသည္။  အဲဒီေနာက္မိႏွင္းျဖဴ

က်ေနာ္တို.ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာရွဴးရွဴးရွဲ ရွဲ နွင့္ ထိုင္စားေတာ့ သည္။ဧည့္သည္ေတာ့မသိ

ကၽြန္ေတာ္ မနည္းဟန္ေဆာင္ျပီးသြားရည္မက်ေအာင္ထိန္းထားရသည္။

            “ကို ကို မိတ္ဆက္ေပးဦးေလ..ဒီမမ ကလွတယ္ေနာ္....”
  
        “ေအာ္..ဟုတ္သားဘဲ...သူက ကိုယ္တို႕ရံုးက  ..သက္သက္ေထြး  တဲ့ ”
   
            “ ဟါ  သိျပီ   သိျပီ  ကို ကို ခဏခဏေျပာေနတဲ.့  မမလား  ”
       
              “ အို....ကိုလင္း  က   ဘာေတြေျပာလို႕လည္း  ”
      
             ကၽြန္ေတာ္  တစ္ခါမွလည္း သူ႕ ကိုဘာမွ်မေျပာျပဘူးပါ ။မိုသက္ကေတာ့ခဏခဏ

           စဘူးတယ္။သည္နံမယ္ေတာ့သူႀကာဘူးနိဳင္သည္။

    “ ကိုကိုကေျပာတယ္ မမက နံမယ္နဲ႕ လိုက္ေအာင္ေသး ခဏခဏထြက္တယ္
             
           တဲ့  သက္သက္ေထြး ကေသးထြက္ထြက္တဲ့   ..ရီရတယ္..ေနာ္..”
        
           အဲဒီကထဲက မန္ေနဂ်ာမေလး  ကၽြန္ေတာ့ကိုစကားမေျပာေတာ့ေပ။

            ထားလိုက္ေတာ့ေလ..ေနာက္တစ္ခါကပိုဆိုးသည္။ျဖစ္ပံုကကၽြန္ေတာ္ႏွင့္မိုးသက္

ဘိလိယက္သြားထိုးရင္းအဲဒီကေကာင္ေတြႏွင့္ရန္ျဖစ္ႀကသည္။လက္ထဲကက်ဴတံေတြနဲ႕

ရိူက္ႀကႏွက္ႀကေတာ့ေနာက္ဆံုးရပ္ကြက္ရံုးေရာက္သြားႀကသည္။ဆိုင္ရွင္ကိုေတာင္းပန္ျပီး

ေလွ်ာ္ေပးလိုက္လို႕ျပသနာကေအးသြားလို႕အခ်ဳပ္ထဲသို႕မ၀င္လိုက္ရေပ။အိမ္ျပန္လာေတာ့

မိုးသက္တို႕အိမ္ေရွ႕မွာေမႊႏွင္းျဖဴကလက္ကေလးေနာက္ပစ္ျပီးခပ္တည္တည္ေလးေစာင့္ေနသည္။

       “ကိုကို နဲ႕ ကိုမိုး  ဘိလိယက္ခံု မွာ ရန္ျဖစ္ႀကတယ္ဆို  ”

        “ နင့္ကိုဘယ္သူေျပာလည္း မိႏွင္း ..”

 ကၽြန္ေတာ့ အေမးကိုမေျဖေသးဘဲ..ဆက္ျပီးေတာ့ေျပာျပန္သည္။

 “ အင္းႀကားရတာေတာ့ရပ္ကြက္ရံုးေတာင္ေရာက္လို႕ေလွ်ာ္ေပးလိုက္ရတယ္တဲ့ ”

  “  ေဖေဖတို႕ေကာသိသြားျပီလားညီမေလး.. ” ကိုမီုးကအေလာတႀကီးေမးလိုက္သည္

  “ အန္..ဒါဆိုဒီသတင္းက..အမွန္ဘဲကိုး မပူႀကပါနဲ႕အခုခ်ိန္ထိေတာ့မသိႀကေသးပါဘူး..”

 “ နင့္စကားက ဘာလည္း...အခုခ်ိန္ထိမသိႀကေသးဘူးဆိုေတာ့..”

 ေမႏွင္းသက္က...ျပံဳးစိစိႏွင့္... “ မိသက္ကအခု...ဘယ္အိမ္ကိုအရင္ေျပာရင္

ေကာင္းမလည္းစဥ္းစားေနတာပါ...ဒါကလည္း.....ဟင္းဟင္း...”

 “ ကဲေျပာ..မိႏွင္း..နင့္ကိုႏွဳတ္ပိတ္ခဘယ္ေလာက္ေပးရမလည္း...“

 မိုးသက္ကသူ႕ညီမအေႀကာင္းသိျပီးသားမုိ႕ပိုက္ဆံအိပ္ကိုထုတ္ရင္းေမးလိုက္သည္။

“ အာ...ကိုမိုးကလည္းေျပာတာကစိမ္းကားလိုက္တာ...ညီမေလးကို မုန္႕ဘိုးေပးတယ္လို႕

သေဘာထားေပါ့..တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေသာင္းေလာက္ဆို..အဆင္ေျပပါတယ္...”

“ ေကာင္းျပီေလ....မိႏွင္း  ေရာ့တစ္ေသာင္း နင္ေဖေဖ့ကိုေျပာလို႕ကေတာေသျပီမွတ္ ”

“ စိတ္ခ်..ကိုမိုး မိႏွင္းကိုမိုးအေႀကာင္းကို...ေဖေဖ့ကို..လံုး၀မတိုင္ဘူးစိတ္ခ် ..ကဲကဲ

ကိုကိုကေကာ...ဘယ္လိုသေဘာရလည္း..မိႏွင္းကိုမုန္႕ဘိုးေပးခ်င္ဘူးလား..ေျပာ”

“ ဘာမုန္႔ဘိုးလည္း...ေအးဒျမတိုက္ေနတာ..ေရာ့...နင္ငါ့အေဖကိုငါ့အေႀကာင္းေတြ

လာျပီးခ်ြန္လို႕ကေတာ့  မိႏွင္းေသျပီသာမွတ္....”       

“စိတ္ခ်ပါကိုကို....ကိုကို႕အေႀကာင္းကို မိႏွင္း လံုး၀ကိုကိုအိမ္မွာလာမေျပာဘူးစိတ္ခ်...”

“ဟဟ..ဖုန္းနဲ႕လည္းမတိုင္ရဘူးေနာ္..မိႏွင္း နင္ကိုလံုး၀စိတ္ကိုမခ်တာ ”

            တစ္ကယ္စိတ္မခ်သည့္အတိုင္းေနာက္ေန႕တြင္မွာကၽြန္ေတာ္တို႕ ဆူခံထိေတာ့သည္။

ဆိုရရင္မိႏွင္းကလူလည္က်သြားသည္။ကၽြန္ေတာ့အေႀကာင္းကို..သူ႕အေဖအားေျပာျပလိုက္ျပီး

သူ႔အကို မိုးသက္အေႀကာင္းကိုကၽြန္ေတာ့္ အေဖကိုလာတိုင္လိုက္သည္။

ႏွစ္ေယာက္လံုးနားပူေအာင္ဆူခံထိႀကသည္။ျပီးေတာ့မိဘေတြရဲ႕လုပ္ငန္းေတြထဲ၀င္လုပ္ႀကရ

ေတာ့သည္။ဒါေပမည့္ မိႏွင္းျဖဴကိုေတာ့စိတ္မဆိုးမိႀကေပ။သူကေျပာေသးသည္၊

 “ ကိုကို တို႕ကမိႏွင္းကိုေက်းဇူးတင္ရမွာမိႏွင္းေႀကာင့္အလုပ္ေတြလည္းရ လခလည္းရတာ

 တကယ္ဆိုလခထုတ္တိုင္း မိႏွင္းကိုမုန္႕ဘိုးေပးသင့္တာသိလား ”

 “ ေအာင္မယ္ မုန္႔ ဘိုးေတာ့မရဘူး ဒါဘဲရမည္ ”ကၽြန္ေတာ့္ ကေျပာေျပာဆိုဆို

မိႏွင္းေခါင္းကိုထုမယ္လို႕ျပင္လိုက္ေတာ့ “ ကိုကိုေနာ္...ကိုကို အနိုင္မက်င့္နဲ႕ ”

အသံျပဲနဲ႕ေအာ္ျပီးထြက္ေျပးတတ္သည္မွာ သူ႕အက်င့္ပင္ျဖစ္သည္။

 “ ကိုကို..ေရ..ကိုကို....အိပ္ပုတ္ႀကီး....မထေသးဘူးလား...ထေတာေလ..ကိုကို  ”

အလုပ္ပိတ္ရက္မို႕  ေပျပီးအိပ္ေနေသာကၽြန္ေတာ့ မွာမိႏွင္းအသံေႀကာင့္ေတာ္ေတာ္ေလ

စိတ္ညစ္သြားသည္။မထရင္လည္းဆက္ေအာ္ေနမွာမို႔လူးလဲထျပီးတံခါးဖြင္ုလိုက္ေတာ့

အိပ္ခန္းေရွ႕မွာစပ္ျဖဲျဖဲၽႏွင့္မိႏွင္းကိုေတြ႔ရသည္။

 “ ကဲ ေျပာ မယ္မင္းႀကီးမ  ဘာေတြမ်ားေမႊဦးမွာလည္း...”

 “ အာ  ...ကိုကိုကလည္းမေမႊပါဘူး...ေဖေဖက စက္ဘီး၀ယ္ေပးလို႕ ကိုကို႕ကို

 လာျပီးသင္ခိုင္းတာ..အန္ကယ္ကိုလည္းေျပာျပီးျပီေနာ္  ကိုကို႕ကိုႏွိဳးဆိုလို႕  ”

 ကၽြန္ေတာ္ သိလိုက္ျပီ၊ဒီေကာင္မေလးအပိုင္ခ်ဳပ္ျပီးမွလာျခင္းျဖစ္သည္။

 “ ဟုတ္ပါျပီ..မမေလးကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးမ်က္ႏွာသစ္..ေကာ္ဖီေသာက္ျပီးရင္သင္ေပးမယ္

 အိ္မ္ေရွ႕ကေစာင့္ေန  ဟုတ္ျပီလား..”

 “ ဒါမွ...ဒို႕ ကိုကိုကြ....ေဟးေဟး ”

 ကေလးတစ္ေယာက္လိုေအာ္ဟစ္ေျပးထြက္သြားေသာ မိႏွင္းက္ုႀကည့္ျပီး

 ကၽြန္ေတာ္ျပံဳးမိသည္ စိတ္ထဲမွာလည္းေပ်ာ္သြားမိသည္။

 မိႏွင္းကိုနီးနီးကပ္ကပ္စက္ဘီးစီးသင္ေပးမွပင္ကၽြန္ေတာ္ ကေလးလိုထင္ေနေသာ

 မိႏွင္း ကေလးမဟုတ္ေတာ့မွန္းသိလာရသည္။ေရွ႕ကေနစက္ဘီးကိုခြနင္းေနေသာမိႏွင္းကို

လဲမက်ေအာင္  ကၽြန္ေတာ္ ကေနာက္ကေန ျပီးစက္ဘီးကိုထိမ္းေပးရသည္။မိႏွင္းနဲ႕

ငယ္ငယ္ထဲကနီးနီးကပ္ကပ္ေနခဲ့ေပမဲ့ဒီတႀကိမ္ ပူးပူးကပ္ကပ္ေနရေတာ့  ကၽြန္ေတာ့္

ရင္ေတြ ထူးထူးျခာျခား ခုန္လာမိသည္။

 “ က္ိုကို ေနာ္  ကိုင္ထားေပး ေနာ္  မလႊတ္လိုက္နဲ႕...”

 “ ရျပီ ရျပီ ရဲရဲသာနင္း မိႏွင္း....”

 “ ကိုကို ကိုင္ထားေပးေနာ္.....”

အရွိန္ရလာေသာမိႏွင္းကိုက်ေနာ္ကသူမသိေအာင္စက္ဘီးကိုလႊတ္လိုက္သည္

                    ပထမေတာ့သူမသိေသးဆက္နင္းေနေသးသည္။ေနာက္ေတာ့လွည့္ႀကည့္ျပီး

 “ အဲ ကိုကို ....မကိုင္ထားဘူး....အား....က်ျပီ....”

   ေျပာေျပာဆိုဆို...လက္ကိုင္ကေခါက္ျပီးစက္ဘီးလဲသြားသည္။မိႏွင္းကေတာ့ျမက္ခင္းေပၚ

ေျခေထာက္ကိုလက္ႏွင့္ဖိျပီးႀကံဳးျပီးေအာ္ငိုေနေတာ့သည္။

 “ ကိုကိုမေကာင္းဘူး....အီး....သူမ်ားကို သက္သက္လႊတ္ ခ်တယ္...အီး...

 ကိုကိုအက်င့္ပုတ္.....ကိုကိုအက်င့္ယုတ္...ေမေမေရ...သမီးေျခေထာက္က်ိဳးသြားျပီး...အီး

 အက်င့္ပုတ္ႀကီး...”

  က်ေနာ္ေျပးသြားျပီးမိႏွင္းေျခေထာက္ကိုႀကည္မလို႕ထိုင္ခ်လိုက္သည္။မိႏွင္း၏

 ျဖဴေဖြးေနေသာေျခဖမိုးေလးေပၚတြင္နဲနဲေလးျခစ္သြားသည္သာ..မိႏွင္းကသာအကဲပိုျပီး

ေအာ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။က်ေနာ္က ေျခေထာက္ကိုအသာေလးကိုင္လိုက္ေတာ့...မိႏွင္းက

ဆတ္ကနဲ..ဆန္႔ထားေသာေျခေထာက္ကိုေကြးလိုက္ရင္း.....

 “ အီးမကိုင္နဲ႕..နာတယ္နာတယ္..” ေျပာေျပာဆိုဆိုေနာက္သို႕ေရႊ႕လိုက္သည္။

  မူလကဒူးဆစ္နားတြင္ရွိေနေသာ စကတ္စေလးကလန္သြားသျဖင့္ေပါင္သားအစပ္ျဖဴျဖဴ

ေလး ၀င္းကနဲေပၚသြားသည္ကၽြန္ေတာ့္မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုးရွိန္းကနဲထူပူျပီးနားရြက္မ်ားထူပူ

လာသျဖင့္ မ်က္ႏွာကိုလႊဲထားလိုက္သည္။

  “ ႀကည့္ပါလား..သူမ်ားနာေနတာကို ၀မ္းသာေနတယ္..စိတ္ပုတ္ႀကီး”

သူ႔အသံေႀကာင့္သူ႕မ်က္ႏွာကို ကၽြန္ေတာ္ႀကည့္မိသည္။ျဖဴ၀င္းႏုမြတ္ေသာအသားေပၚက

မဲနက္ေသာမ်က္ခံုး၊ရီေ၀ေသယမ်က္၀န္းတစ္စံုေပၚကေကာ့ညႊတ္ေနေသာမ်က္ေတာင္

မ်ားတျဖတ္ျဖတ္ခတ္ေနသည္မွာအသည္းယားစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္လွေနသည္။

 “ အဲ...ကိုကို....ဘာလို႕လူကိုႀကည့္ေနတာလည္း...”

 သူမအသံေႀကာင့္ကၽြန္ေတာ္သတိျပန္၀င္လာျပီး..

 “ အာ...နင္တကယ္နာတာဟုတ္ရဲ႕လားလို႕ႀကည့္ေေနတာ..ပါ ”

  “   တကယ္နာတာေပါ့ ေထာက္လို႕မနိဳင္ေတာ့ဘူး..နာေနတာ”

 မိႏွင္းကမ်က္ႏွာေလးငိုမဲ့မဲ့ေျပာေတာ့ကၽြန္ေတာ္သနားသြားမိသည္။

 “ ကဲပါ   လာ...ကိုကိုတြဲျပီးလိုက္ပို႕ေပးမယ္...”

 ကၽြန္ေတာ္ကမိႏွင္းကိုကူျပီးတြဲထေပးလိုက္သည္။သူမကကၽြန္ေတာ့ပုခံုးကိုအားျပဳျပီး

 ထရပ္ေသာ္လည္းေကာင္းေကာင္းမရပ္နိဳင္။

 “မေလွ်ာက္နိဳင္ဘူး..ကိုကိုေႀကာပိုးျပီးလိုက္ပို႕ေပး   ”

 “ ဟာ...နင္ကခေလးမွမဟုတ္တာ..စက္ဘီးးေနာက္ကလိုက္ခဲ့ငါျပန္ပို႕ေပးမယ္”

 “  ေအာင္မယ္မိႏွင္းက ခေလးပါဘဲေနာ္..”

 ကၽြန္ေတာ္သူႏွင့္စကားနိဳင္မလုေတာ့ဘဲစက္ဘီးကိုေထာင္ျပီးလက္ကိုင္ကိုျပႏ္

တည့္လိုက္သည္။မိႏွင္းကအေနာက္္မွတက္ထိုင္ျပီးကၽြန္ေတာကနင္းလိုက္ေတာ့

 မိႏွင္းလက္တစ္ဖက္ကကၽြန္ေတာ့ခါးကိုဖက္ကိုဖက္လာသည္။ယခင္ကလိုမဟုတ္ဘဲ

 ကၽြန္ေတာ့ရင္ေတြ ခုန္လာမိသည္။သူ႕အိမ္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့လည္းသူမကကိူအိမ္ထဲအထိ

တြဲပို႕ေပးရသည္။ထိုရက္ေတြေနာက္ပိုင္းမိႏွင္းကိုကၽြန္ေတာ္မေတြ႕ရ

ေလးငါးရက္ႀကာသည္အထိကၽြန္ေတာ္မိႏွင္းတို႕အိမ္ဖက္မေရာက္ျဖစ္၊ဘာေႀကာင့္မွန္းမသိ

မိႏွင္းကိုေတြ႕ခ်င္ေသာ္လည္းသြားရမွာအရင္ကလိုစိတ္ကမသန္႕။

 ဒီမနက္  က်ေနာ္မိႏွင္း  တို.အိမ္ဘက္ထြက္လာေတာ့ အိမ္ေရွ.ျခံထဲမွာ ငူငူကေလး

ထိုင္ေနေသာ မိႏွင္း ကိုေတြ.ရသည္။ခါတိုင္းရႊင္ျပျမဴးတူးေနေသာ  မိႏွင္းတစ္ေယာက္အခု

လိုပံုစံမ်ိဳး ကၽြန္ေတာ္ မေတြ႕ဘူးလို႕    သူ.ဆီဦးတည္သြား လိုက္သည္။ 
        
   “  ကိုကို ...အကိုမိုးဆီလာတာလားမရွိဘူးေမျမိဳ႕သြားျပီ  ”
   
   “ ထားပါေတာ.နင္က ခုဘာျဖစ္ေနတာလည္း ေငါင္ေတာင္ေတာင္နဲ.႕”

 ကၽြန္ေတာ့အေမးကိုျပန္မေျဖေသးဘဲကၽြန္ေတာ့မ်က္ႏွာကိုေစ့ေစ့ျပန္ႀကည့္လိုက္သည္။

 ျပီးမွသက္ျပင္းခ်လိုက္ျပီး..
  
 “ မိႏွင္းကို အိမ္ေထာင္ခ်ေပးေတာ့ မယ္တဲ့ ကိုကို ....အဲဒါ  မိႏွင္းေႀကာက္ေနတာ  အဲဒီလူက

ပိုက္ဆံလည္းရွိ ေခ်ာလည္းေခ်ာေတာ့ မိႏွင္းကိုတအားနိဳင္မွာ.....မိႏွင္းေႀကာက္တယ္ကိုကို...”

         မိႏွင္းစကားေႀကာင္. ကၽြန္ေတာ့ ရင္ထဲမွာေ၀ဒနာတခု၀င္လာသည္။၀မ္းနည္းတာ
      
   လား ႏွေမ်ာတာလား မသိခံစားခ်က္တခုမွန္းေတာ့ သိသည္။
         
                  “ နင္ကမၾကိဳက္    ရင္ျငင္းလိုက္ေပါ့  ”
      
   မိႏွင္း ကၽြန္ေတာ္.ကိုစကားျပန္မေျပာ ကၽြန္ေတာ့ မ်က္ႏွာကိုေငးၾကည့္ေနသည္။

 “ လူႀကီးေတြကစီစဥ္ေနႀကျပီေလ.. ကိုကိုရဲ႕ ”
  
   ကၽြန္ေတာ္  အိမ္ထဲမ၀င္ေတာ့ ဘဲျပန္လာခဲ့သည္။တမနက္လံုး ကၽြန္ေတာ့စိတ္ေတြ
   
  ေဆာက္တည္ရာမရျဖစ္ေနသည္။မိႏွင္းကိုတကယ္တန္းဆံဳးရွံဳးရမည္ဆိုကာမွ ကၽြန္ေတာ္

 မိႏွင္းကိုခ်စ္မိေနေႀကာင္းသိလာရသည္။ကၽြန္ေတာ္ဘာလုပ္ရမည္မသိျဖစ္ေနေလျပီ။

ေန႔လည္ေလာက္မိႏွင္းဆီကဖုန္းလာသည
      
           “ ကိုကိုအားလား  အားရင္မိႏွင္းကို ကားနဲ.လိုက္ပို႕ပါလား....”
            
                     “နင္က ..ဘယ္ကိုသြားမလို႔ လည္း ”             
             
                      “ေရာက္ေတာ့ သိမွာေပါ့ ကိုကို”
             
ကၽြန္ေတာ္  မိႏွင္းတို႔ အိမ္ဘက္ေျပးထြက္လာေတာ့သည္။မိႏွင္းတစ္ခုုခုလုပ္ေတာ့မည္ထင္သည္။

လူႀကီးေတြစီမံတာကိုမေႀကနပ္လို႕ထြက္သြားေတာ့မွာလားမသိ။

 ထင္သည့္အတိုင္းပင္အိမ္ေရွ႕ မွာေမႏွင္းကသါးေရအိပ္တစ္လံုးနဲ႕ရပ္ေစာင့္ ေနသည္။
      
              “နင္မသြား ရဘူးမိႏွင္း   ....လာအခုငါနဲ႕ လိုက္ခဲ.”

            ကၽြန္ေတာ္  မိႏွင္းလက္ကိုဆြဲျပီးက်ေနာ့ အိမ္သို႕ဆြဲေခၚလာခဲ့ သည္။ ကၽြန္ေတာ့...ၿခံေရွ႕
            
 ေရာက္ ေတာ့ မိႏွင္းကရပ္လိုက္ျပီး  
        
   “ ဘာေတြလုပ္ေနတာလည္း   ကိုကို..မိႏွင္းကိုေျပာပါဦး  ”  
         
  ကၽြန္ေတာ္ မိႏွင္းကိုက်ေနာ့ဘက္ဆြဲလွည္.ျပီးပုခံုးႏွစ္ဘက္ကို  ကိုင္ခါ..
.      
    “ ေသေသခ်ာခ်ာနားေထာင္ မိႏွင္း....ကိုယ္ ေလ  မိႏွင္းကိုသိပ္ခ်စ္တယ္.

.မိႏွင္းဘယ္သူ႕ကိုမွမယူရဘူး   ကိုယ့္ ကိုဘဲ ယူရမယ္  ကိုယ္မိႏွင္းကို 

 လက္လြတ္မခံနိဳင္လို. ခု ခိုးေျပးလာတာ..”

            မိႏွင္းက ကၽြန္ေတာ့ ကိုမ်က္လံုးေလးျပဴးေႀကာင္ေၾကာင္နဲ႕ ႀကည့္ ေနတံုး
         
  အိမ္ထဲကိုလက္ဆြဲျပီးေခၚ၀င္လာခဲ့ေတာ့သည္။  ေဖေဖနဲ႕ ေမေမ ကအံၾသျပီးၾကည့္
  
           ေနၾကသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ကေဖေဖ့ ေရွ႕မွာ....ေျခစံုရပ္ျပီး....

           “ ေဖေဖ  ကၽြန္ေတာ္ တို႕  ႏွစ္ေယာက္ ခ်စ္ေနၾကျပီ.... . ကၽြန္ေတာ္တို႕ ကို
        
          လက္ထပ္ေပးပါ  ..ဒါမွမဟုတ္ရင္ ကၽြန္ေတာ္ တို႕ထြက္ေျပးၾကမွာ...”

     ေဖေဖကကၽြန္ေတာ့စကားေႀကာင့္နာရွဳပ္သြားဟန္တူသည္။

   “ဟဲေကာင္..မင္းဘာေတြေျပာေနတာလည္း  ”

 “ကၽြန္ေတာ္ မိႏွင္းကိုသိပ္ခ်စ္တယ္ေဖေဖ.. ကၽြန္ေတာ္ သူနဲ႕မခြဲနိဳင္ဘူး ”

       “ေဟ့ေကာင္ ငေၾကာင္  မင္းဘာလာေႀကာင္ေနတာလည္း  မင္းတို႕ကိုေပးစားမလို႕ ညက

ဘဲသူ႕ မိဘေတြနဲ႕ ေျပာထားတာ  မိႏွင္းလည္းသိထား ျပီးသားသေဘာတူျပီးသား...မင္းကသာ...”

          “ ဟင္ ..ဒါဆိုမိႏွင္းကဘာလို႕  ထြက္ေျပးမွာလည္း...ကိုယ္ကိုမခ်စ္လို႕ လား”

        “အယ္  ဘယ္မွာထြက္ေျပးလို႕လည္း  သူငယ္ခ်င္းဆီကသတိုးသမီး ၀တ္စံု

သြားယူျပီး၀တ္ၾကည့္ မလို..၀တ္စံုထည့္မလို.သေရအိပ္ပါယူလာတာ..”

           “  ဒီေကာင္မေလးေတာ.  ငါ ေလ....ေခါက္ထည့္လိုက္ရ ”
                                     
                            “ ကို ကို ေနာ္....ကိုကို.......”

                
                       ဆက္လက္ႀကိဳးစားပါဦးမည္ ေနာ္။
                                                      
                                                  တတိုင္းေမႊး။   ။

No comments:

Post a Comment