အခ်စ္ ဆိုသည္မွာ... ဘာညာ ဆိုျပီး ပညာရွင္ေတြက စာေရးဆရာေတြက
.
ကဗ်ာဆရာေတြကအမ်ိဳးမ်ိဳး....အဓိပ ါယ္ထုတ္ႀကသည္။ပံုစံျပခိုင္းႏွိဳ င္းၾကသည္။
သူတို႔လိုကၽြန္ေတာ္လည္းႏွိဳင္း ျပခ်င္ပါသည္။
တကယ္ေတာ့အခ်စ္ဆိုသည္ မွာ ခ်ဥ္လြန္းေသာ ငံလြန္းေသာ စပ္လြန္းေသာ
ေရွက္သီးသုတ္ပါ ။ ေခၽၽြးသံရႊဲရႊဲ မ်က္ရည္၀ဲရေပမဲ့ စားျပီးရင္း စားခ်င္ေအာင္ေကာင္းသည္။
သူမ်ားစားတာျမင္ရလွ်င္ကိုယ္လည္း စားခ်င္လာ သည္။ ေရွက္သီးသုတ္ပန္းကန္ျမင္ရင္ေတာင ္
သြားရည္က်ရသည္ပင္္။
ကၽြန္ေတာ္ ၏ အခ်စ္အေၾကာင္းေျပာရေအာင္.. ကၽြန္ေတာ့္ အခ်စ္ကေတာ့
အၿမဲတန္းကၽြန္ေတာ္တို႕ကိုေဂ်ာက္ ခ်ေနသည့္ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ေပါ့၊
သူ႕ေၾကာင့္ မၾကာခဏကၽြန္ေတာ္ အိမ္မွာဆူခံထိသည္။
အိမ္မွာ ကၽြန္ေတာ္ ပိုက္ဆံညာေတာင္္းတာေတြသူအၿမဲေဖ ၚေကာင္လုပ္တတ္္သည္။
သူတို႕ေက်ာင္းကေကာင္မေလးေတြကို ကၽြန္ေတာ္ တို႔သြားရစ္တာကိုပင္အိမ္မွာ
အျမဲလာတိုင္ေျပာတတ္သည္။
ဒါထက္မကသူ ႕ေက်ာင္းကေကာင္မေလးေတြကို.. ကၽြန္ေတာ္ တို႕ဆိုး
ေၾကာင္း၊ရည္းစားမ်ားေၾကာင္း၊လို က္ဖြထားသည္။ေမ့ေနလို.မိတ္ဆက္ေပး ရဦးမည္။
သူ႕နာမည္က `ေမႏွင္းျဖဴ´ ကၽြန္ေတာ္ ေျခရင္းအိမ္ကသူ႕အကိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ကသူငယ္ခ်င္း။
သူငယ္ငယ္ထဲက ကၽြန္ေတာ္ ကို “ ကိုကို ” လို႕ ေခၚခဲ့ သည္။ကၽြန္ေတာ့အမည္ကိုကိုလြင္မို ႕
သူကအဲလိုေခၚသည္ထင္။သူ႕အကိုရင္း မိုးသက္ကိုၾကေတာ့ ကိုမိုးလို႕ ေခၚပါသည္။
အဲဒီ ေမႏွင္းျဖဴကေတာ္ေတာ္ေလးေမႊတတ္လိ ု႕သူ႕ကို “ ေမႊႏွင္းျဖဴ ” လို႕ပင္
အမည္ေျပာင္းေပးထားရသည္။သူ႕ရဲ႕ေမ ႊခ်က္မ်ားထဲကတခ်ိဳ႕ကိုကၽြန္ေတာ္ ေျပာျပပါ့မည္။
တစ္ေန႕ ကၽြန္ေတာ္ အင္တာနက္ထိုင္ခ်က္္ေနတုန္းအိမ္ ေရွ႕က
“ကိုကို ေရ..ကိုကို ”
သူမအသံႀကားတာနဲ႕အခန္းထဲကသူတိုင္ ခ်က္ဖြင့္နွိဳင္ေသာအရာမွန္သမွ်လ ိုက္သိမ္းရသည္။
“ ကိုကို..ေဖေဖ အကိုမိုး ကို္ထိုးေနလို႕ လာ၀ိုင္းဆြဲေပးပါဦး ”
ကၽြန္ေတာ္ေတာ္ေတာ္ေလးေခါင္းႀကီး သြားသည္။မိုးသက္ကသူ႕ေကာင္မေလးနဲ ႕သိပ္အဆင္မေျပ။
ဒီေကာင္ညကသူ႕ ေကာင္မေလးအိမ္မွာမူးျပီးသီခ်င္း သြားဆိုတာအဖိုးၾကီးသိသြားလို႕ျဖ စ္မွာ
ကၽြန္ေတာ္ ကမန္းကတန္းေျပးထြက္လာသည္။သူတို ႔အိမ္ထဲေျပး၀င္လိုက္ေတာ့ရီရီေမာ ေမာ
စကားထိုင္ေျပာေနတဲ့သားအဖကိုျမင္ သည္နဲ႕ကၽြန္ေတာ္ ေခ်ာက္တြန္းခံရျပီမွန္းသိသည္။
ရုတ္တရက္ျပန္လွ်င္မေကာင္းတတ္လို ႕စကားထိုင္ေျပာေနရေပမည့္စိတ္ကေတ ာ့
ေတာ္ေတာ္တိုေနသည္။ခဏေနေတာ့မိႏွင ္းစပ္ၿဖဲၿဖဲ နဲ႕ ျပန္ေရာက္လာသည္။
“ ကိုကို....အိမ္မွာကြန္ျပဴတာ ဒီအတိုင္းဖြင့္ထားတာလား ”
ဟိုက္ေသျပီ။ ကၽြန္ေတာ္ ေစာေစာ လိုင္းေပၚက ကၽြန္ေတာ့ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္ နဲ႕ထိုင္
အီေနတာ ကို ဒီအတိုင္းတန္းလန္းထားခဲ့မိသည္။က ၽြန္ေတာ္ ႏွဳတ္ဆက္ျပီးအိမ္ျပန္ေျပးလာရသည္ ။
ေတာ္ေသးတယ္ မယ္မင္းႀကီးမကစက္ကိုမပိတ္သြားလိ ု႕ ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္လိုက္မွ
မ်က္လံုးျပာသြားသည္။ဒီေကာင္မေလး ကၽြန္ေတာ့အစားေကာင္မေလးေတြကိုစာ ေတြ
ျပန္ေရးထားသည္မွာရက္ရက္စက္စက္ပင ္။
“ ဒီမွာမမ လာျပီး မခၽြဲေနနဲ႕ မအီေနပါနဲ႕ေနာ္ ခင္ဗ်ားက်ဳပ္ကိုႀကိုက္ေနျပီဟုတ္ လား...
က်ဳပ္ကိုႀကိဳက္ရင္..နွစ္ရက္အတြင ္းလူႀကီးစံုရာနဲ႕ လာေတာင္း လူလိုသူလိုေျပာတတ္တဲ့
သူေတြကိုေခၚခဲ့ေနာ္ ဦးစားေပးမယ္..ဒါဘဲ..”
ေနာက္တစ္ေယာက္ကိုက်ေတာ့
“ညီမ...အကို႕မိန္းမဗိုက္နာလို႕သ ားဖြားမီးယပ္ကိုလိုက္ပို႕ ေပးရမယ္ ေနာက္မွဆက္ေျပာမယ္
သားဦးတံုးကလိုဆူခံထိမွာေႀကာက္ လို႕ ေနာက္မွဆက္ေျပာမယ္...ေနာ္ညီမ ”
သြားျပီတစ္လလံုးလံုးအီထားတာေ တြသြားကုန္ျပီ။သူ႕ အကိုကိုေျပာျပေတာ့ထိုင္ရီေနသည္။
ကိုယ္ကလည္းမတိုင္ရဲေပ။ ဒါကေတာ့ အြန္လိုင္းမွာမို႕ထားပါေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ရုံးမွာ အီစီကရီ
ရိုက္ေနေသာမန္ေနဂ်ာမေလးအိမ္ကိုလ ာလည္တဲ့ေန႕ တုန္းကလည္း....ႀကည့္။
က်ေနာ္တို႕ႏွစ္ေယာက္အိမ္ေရွ႕ကဧည ့္ခန္းမွာစကားေျပာေနတုန္း ေက်းဇ ူးရွင္ မိႏွင္းျဖဴ
ဇလံုတစ္လံုးကိုပိုက္ျပီးေရာက္လာ သည္။
“အစားေကာင္းရလာလို႕ ကိုကို႕ ကိုလာေၾကြးတာ ဧည့္သည္ ေရာက္ေနတာကိုး
မမလည္းစားပါလား ....အရမ္းေကာင္းတယ္..စားေနာ္မမ ကိုကိုလာတူတူစားမယ္..”
“ေနပါေစကြယ္ မမထမင္းစာမ်ားထားလို႕ မစားေတာ့ ပါဘူး.”
“ငါလည္းမစားေတာ.ဘူးေနပါေစ....နင ္ဘဲစားေတာ့ ”
သူေၾကြးမွာဘာမွန္းမသိေပမဲ့..ျ မန္ျမန္လစ္ေအာင္ႏွစ္ေယာက္လံုးျင င္းလိုက္ၾကသည္။
သူကမလစ္တဲ့ အျပင္ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာခံုဆြဲထို င္လိုက္သည္။
“ မစားၾကလည္းေနေလ အိမ္မွာဆိုအကိုမိုးကလုစားမွာ... မိႏွင္းကေတာ့ဆြဲျပီ ”
ဇလံုကိုစားပြဲေပၚတင္လိုက္ေတာ့ အထဲမွာ ေရွာက္သီးကိုလွီးျပီးငံျပာေရႏွင ္.ငရုတ္
သီးမွဳန္႕ ကိုနယ္ထားသည္။ျမင္ရသည ္ႏွင့္ ပင္သြားေတြႀကိမ္းလာသည္။ အဲဒီေနာက္မိႏွင္းျဖဴ
က်ေနာ္တို.ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာရွဴး ရွဴးရွဲ ရွဲ နွင့္ ထိုင္စားေတာ့ သည္။ဧည့္သည္ေတာ့မသိ
ကၽြန္ေတာ္ မနည္းဟန္ေဆာင္ျပီးသြားရည္မက်ေအာ င္ထိန္းထားရသည္။
“ကို ကို မိတ္ဆက္ေပးဦးေလ..ဒီမမ ကလွတယ္ေနာ္....”
“ေအာ္..ဟုတ္သားဘဲ...သူက ကိုယ္တို႕ရံုးက ..သက္သက္ေထြး တဲ့ ”
“ ဟါ သိျပီ သိျပီ ကို ကို ခဏခဏေျပာေနတဲ.့ မမလား ”
“ အို....ကိုလင္း က ဘာေတြေျပာလို႕လည္း ”
ကၽြန္ေတာ္ တစ္ခါမွလည္း သူ႕ ကိုဘာမွ်မေျပာျပဘူးပါ ။မိုသက္ကေတာ့ခဏခဏ
စဘူးတယ္။သည္နံမယ္ေတာ ့သူႀကာဘူးနိဳင္သည္။
“ ကိုကိုကေျပာတယ္ မမက နံမယ္နဲ႕ လိုက္ေအာင္ေသး ခဏခဏထြက္တယ္
တဲ့ သက္သက္ေထြး ကေသးထြက္ထြက္တဲ့ ..ရီရတယ္..ေနာ္..”
အဲဒီကထဲက မန္ေနဂ်ာမေလး ကၽြန္ေတာ့ကိုစကားမေျပာေတာ့ေပ။
ထားလိုက္ေတာ့ေလ..ေန ာက္တစ္ခါကပိုဆိုးသည္။ျဖစ္ပံုကကၽ ြန္ေတာ္ႏွင့္မိုးသက္
ဘိလိယက္သြားထိုးရင္းအဲဒီကေကာင္ေ တြႏွင့္ရန္ျဖစ္ႀကသည္။လက္ထဲကက်ဴတ ံေတြနဲ႕
ရိူက္ႀကႏွက္ႀကေတာ့ေနာက္ဆံုးရပ္က ြက္ရံုးေရာက္သြားႀကသည္။ဆိုင္ရွင ္ကိုေတာင္းပန္ျပီး
ေလွ်ာ္ေပးလိုက္လို႕ျပသနာကေအးသြာ းလို႕အခ်ဳပ္ထဲသို႕မ၀င္လိုက္ရေပ။ အိမ္ျပန္လာေတာ့
မိုးသက္တို႕အိမ္ေရွ႕မွာေမႊႏွင္း ျဖဴကလက္ကေလးေနာက္ပစ္ျပီးခပ္တည္တ ည္ေလးေစာင့္ေနသည္။
“ကိုကို နဲ႕ ကိုမိုး ဘိလိယက္ခံု မွာ ရန္ျဖစ္ႀကတယ္ဆို ”
“ နင့္ကိုဘယ္သူေျပာလည္း မိႏွင္း ..”
ကၽြန္ေတာ့ အေမးကိုမေျဖေသးဘဲ..ဆက္ျပီးေတာ့ေ ျပာျပန္သည္။
“ အင္းႀကားရတာေတာ့ရပ္ကြက္ရံုးေတာင ္ေရာက္လို႕ေလွ်ာ္ေပးလိုက္ရတယ္တဲ ့ ”
“ ေဖေဖတို႕ေကာသိသြားျပီလားညီ မေလး.. ” ကိုမီုးကအေလာတႀကီးေမးလိုက္သည္ ။
“ အန္..ဒါဆိုဒီသတင္းက..အမွန္ဘဲကို း မပူႀကပါနဲ႕အခုခ်ိန္ထိေတာ့မသိႀကေ သးပါဘူး..”
“ နင့္စကားက ဘာလည္း...အခုခ်ိန္ထိမသိႀကေသးဘူး ဆိုေတာ့..”
ေမႏွင္းသက္က...ျပံဳးစိစိႏွင့္. .. “ မိသက္ကအခု...ဘယ္အိမ္ကိုအရင္ေျပာ ရင္
ေကာင္းမလည္းစဥ္းစားေနတာပါ...ဒါက လည္း.....ဟင္းဟင္း...”
“ ကဲေျပာ..မိႏွင္း..နင့္ကိုႏွဳတ္ပ ိတ္ခဘယ္ေလာက္ေပးရမလည္း...“
မိုးသက္ကသူ႕ညီမအေႀကာင္းသိျပီးသ ားမုိ႕ပိုက္ဆံအိပ္ကိုထုတ္ရင္းေမ းလိုက္သည္။
“ အာ...ကိုမိုးကလည္းေျပာတာကစိမ္းက ားလိုက္တာ...ညီမေလးကို မုန္႕ဘိုးေပးတယ္လို႕
သေဘာထားေပါ့..တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေသာ င္းေလာက္ဆို..အဆင္ေျပပါတယ္...”
“ ေကာင္းျပီေလ....မိႏွင္း ေရာ့တစ္ေသာင္း နင္ေဖေဖ့ကိုေျပာလို႕ကေတာေသျပီမွ တ္ ”
“ စိတ္ခ်..ကိုမိုး မိႏွင္းကိုမိုး အေႀကာင္းကို...ေဖေဖ့ကို..လံုး၀မ တိုင္ဘူးစိတ္ခ် ..ကဲကဲ
ကိုကိုကေကာ...ဘယ္လိုသေဘာရလည္း.. မိႏွင္းကိုမုန္႕ဘိုးေပးခ်င္ဘူးလ ား..ေျပာ”
“ ဘာမုန္႔ဘိုးလည္း...ေအးဒျမတိုက္ေ နတာ..ေရာ့...နင္ငါ့အေဖကိုငါ့အေႀ ကာင္းေတြ
လာျပီးခ်ြန္လို႕ကေတာ့ မိႏွင္းေသျပီသာမွတ္....”
“စိတ္ခ်ပါကိုကို....ကိုကို႕အေႀက ာင္းကို မိႏွင္း လံုး၀ကိုကိုအိမ္မွာလာမေျပာဘူးစိ တ္ခ်...”
“ဟဟ..ဖုန္းနဲ႕လည္းမတိုင္ရဘူးေနာ ္..မိႏွင္း နင္ကိုလံုး၀စိတ္ကိုမခ်တာ ”
တစ္ကယ္စိတ္မခ်သည့္အ တိုင္းေနာက္ေန႕တြင္မွာကၽြန္ေတာ္ တို႕ ဆူခံထိေတာ့သည္။
ဆိုရရင္မိႏွင္းကလူလည္က်သြားသည္။ ကၽြန္ေတာ့အေႀကာင္းကို..သူ႕အေဖအာ းေျပာျပလိုက္ျပီး
သူ႔အကို မိုးသက္အေႀကာင္းကိုကၽြန္ေတာ့္ အေဖကိုလာတိုင္လိုက္သည္။
ႏွစ္ေယာက္လံုးနားပူေအာင္ဆူခံထိႀ ကသည္။ျပီးေတာ့မိဘေတြရဲ႕လုပ္ငန္း ေတြထဲ၀င္လုပ္ႀကရ
ေတာ့သည္။ဒါေပမည့္ မိႏွင္းျဖဴကိုေတာ့စိတ္မဆိုးမိႀက ေပ။သူကေျပာေသးသည္၊
“ ကိုကို တို႕ကမိႏွင္းကိုေက်းဇူးတင္ရမွာမ ိႏွင္းေႀကာင့္အလုပ္ေတြလည္းရ လခလည္းရတာ
တကယ္ဆိုလခထုတ္တိုင္း မိႏွင္းကိုမုန္႕ဘိုးေပးသင့္တာသိ လား ”
“ ေအာင္မယ္ မုန္႔ ဘိုးေတာ့မရဘူး ဒါဘဲရမည္ ”ကၽြန္ေတာ့္ ကေျပာေျပာဆိုဆို
မိႏွင္းေခါင္းကိုထုမယ္လို႕ျပင္လ ိုက္ေတာ့ “ ကိုကိုေနာ္...ကိုကို အနိုင္မက်င့္နဲ႕ ”
အသံျပဲနဲ႕ေအာ္ျပီးထြက္ေျပးတတ္သည ္မွာ သူ႕အက်င့္ပင္ျဖစ္သည္။
“ ကိုကို..ေရ..ကိုကို....အိပ္ပုတ္ ႀကီး....မထေသးဘူးလား...ထေတာေလ.. ကိုကို ”
အလုပ္ပိတ္ရက္မို႕ ေပျပီးအိပ္ေနေသာကၽြန္ေတာ့ မွာမိႏွင္းအသံေႀကာင့္ေတာ္ေတာ္ေလ း
စိတ္ညစ္သြားသည္။မထရင္လည္းဆက္ေအာ ္ေနမွာမို႔လူးလဲထျပီးတံခါးဖြင္ု လိုက္ေတာ့
အိပ္ခန္းေရွ႕မွာစပ္ျဖဲျဖဲၽႏွင့္ မိႏွင္းကိုေတြ႔ရသည္။
“ ကဲ ေျပာ မယ္မင္းႀကီးမ ဘာေတြမ်ားေမႊဦးမွာလည္း...”
“ အာ ...ကိုကိုကလည္းမေမႊပါဘူး...ေဖေဖ က စက္ဘီး၀ယ္ေပးလို႕ ကိုကို႕ကို
လာျပီးသင္ခိုင္းတာ..အန္ကယ္ကိုလ ည္းေျပာျပီးျပီေနာ္ ကိုကို႕ကိုႏွိဳးဆိုလို႕ ”
ကၽြန္ေတာ္ သိလိုက္ျပီ၊ဒီေကာင္မေလးအပိုင္ခ် ဳပ္ျပီးမွလာျခင္းျဖစ္သည္။
“ ဟုတ္ပါျပီ..မမေလးကၽြန္ေတာ္မ်ိဳး မ်က္ႏွာသစ္..ေကာ္ဖီေသာက္ျပီးရင္ သင္ေပးမယ္
အိ္မ္ေရွ႕ကေစာင့္ေန ဟုတ္ျပီလား..”
“ ဒါမွ...ဒို႕ ကိုကိုကြ....ေဟးေဟး ”
ကေလးတစ္ေယာက္လိုေအာ္ဟစ္ေျပးထြက ္သြားေသာ မိႏွင္းက္ုႀကည့္ျပီး
ကၽြန္ေတာ္ျပံဳးမိသည္ စိတ္ထဲမွာလည္းေပ်ာ္သြားမိသည္။
မိႏွင္းကိုနီးနီးကပ္ကပ္စက္ဘီးစ ီးသင္ေပးမွပင္ကၽြန္ေတာ္ ကေလးလိုထင္ေနေသာ
မိႏွင္း ကေလးမဟုတ္ေတာ့မွန္းသိလာရသည္။ေရွ ႕ကေနစက္ဘီးကိုခြနင္းေနေသာမိႏွင္ းကို
လဲမက်ေအာင္ ကၽြန္ေတာ္ ကေနာက္ကေန ျပီးစက္ဘီးကိုထိမ္းေပးရသည္။မိႏွ င္းနဲ႕
ငယ္ငယ္ထဲကနီးနီးကပ္ကပ္ေနခဲ့ေပမဲ ့ဒီတႀကိမ္ ပူးပူးကပ္ကပ္ေနရေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္
ရင္ေတြ ထူးထူးျခာျခား ခုန္လာမိသည္။
“ က္ိုကို ေနာ္ ကိုင္ထားေပး ေနာ္ မလႊတ္လိုက္နဲ႕...”
“ ရျပီ ရျပီ ရဲရဲသာနင္း မိႏွင္း....”
“ ကိုကို ကိုင္ထားေပးေနာ္.....”
အရွိန္ရလာေသာမိႏွင္းကိုက်ေနာ္ကသ ူမသိေအာင္စက္ဘီးကိုလႊတ္လိုက္သည္ ။
ပထမေတာ့သူမသိေသးဆက္နင္းေနေသးသည္ ။ေနာက္ေတာ့လွည့္ႀကည့္ျပီး
“ အဲ ကိုကို ....မကိုင္ထားဘူး.... အား....က်ျပီ....”
ေျပာေျပာဆိုဆို...လက္ကိုင္ကေ ခါက္ျပီးစက္ဘီးလဲသြားသည္။မိႏွင္ းကေတာ့ျမက္ခင္းေပၚ
ေျခေထာက္ကိုလက္ႏွင့္ဖိျပီးႀကံဳး ျပီးေအာ္ငိုေနေတာ့သည္။
“ ကိုကိုမေကာင္းဘူး....အီး....သူမ ်ားကို သက္သက္လႊတ္ ခ်တယ္...အီး...
ကိုကိုအက်င့္ပုတ္.....ကိုကိုအက ်င့္ယုတ္...ေမေမေရ...သမီးေျခေထာ က္က်ိဳးသြားျပီး...အီး
အက်င့္ပုတ္ႀကီး...”
က်ေနာ္ေျပးသြားျပီးမိႏွင္းေျခ ေထာက္ကိုႀကည္မလို႕ထိုင္ခ်လိုက္သ ည္။မိႏွင္း၏
ျဖဴေဖြးေနေသာေျခဖမိုးေလးေပၚတြင ္နဲနဲေလးျခစ္သြားသည္သာ..မိႏွင္း ကသာအကဲပိုျပီး
ေအာ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။က်ေနာ္က ေျခေထာက္ကိုအသာေလးကိုင္လိုက္ေတာ ့...မိႏွင္းက
ဆတ္ကနဲ..ဆန္႔ထားေသာေျခေထာက္ကိုေ ကြးလိုက္ရင္း.....
“ အီးမကိုင္နဲ႕..နာတယ္နာတယ္..” ေျပာေျပာဆိုဆိုေနာက္သို႕ေရႊ႕လို က္သည္။
မူလကဒူးဆစ္နားတြင္ရွိေနေသာ စကတ္စေလးကလန္သြားသျဖင့္ေပါင္သား အစပ္ျဖဴျဖဴ
ေလး ၀င္းကနဲေပၚသြားသည္ကၽြန္ေတာ့္မ်က ္ႏွာတစ္ခုလံုးရွိန္းကနဲထူပူျပီး နားရြက္မ်ားထူပူ
လာသျဖင့္ မ်က္ႏွာကိုလႊဲထားလိုက္သည္။
“ ႀကည့္ပါလား..သူမ်ားနာေနတာကို ၀မ ္းသာေနတယ္..စိတ္ပုတ္ႀကီး”
သူ႔အသံေႀကာင့္သူ႕မ်က္ႏွာကို ကၽြန္ေတာ္ႀကည့္မိသည္။ျဖဴ၀င္းႏုမ ြတ္ေသာအသားေပၚက
မဲနက္ေသာမ်က္ခံုး၊ရီေ၀ေသယမ်က္၀န ္းတစ္စံုေပၚကေကာ့ညႊတ္ေနေသာမ်က္ေ တာင္
မ်ားတျဖတ္ျဖတ္ခတ္ေနသည္မွာအသည္းယ ားစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္လွေနသည္။
“ အဲ...ကိုကို....ဘာလို႕လူကိုႀကည္ ့ေနတာလည္း...”
သူမအသံေႀကာင့္ကၽြန္ေတာ္သတိျပန္ ၀င္လာျပီး..
“ အာ...နင္တကယ္နာတာဟုတ္ရဲ႕လားလို႕ ႀကည့္ေေနတာ..ပါ ”
“ တကယ္နာတာေပါ့ ေထာက္လို႕မနိဳင္ေ တာ့ဘူး..နာေနတာ”
မိႏွင္းကမ်က္ႏွာေလးငိုမဲ့မဲ့ေျ ပာေတာ့ကၽြန္ေတာ္သနားသြားမိသည္။
“ ကဲပါ လာ...ကိုကိုတြဲျပီးလိုက္ ပို႕ေပးမယ္...”
ကၽြန္ေတာ္ကမိႏွင္းကိုကူျပီးတြဲ ထေပးလိုက္သည္။သူမကကၽြန္ေတာ့ပုခံ ုးကိုအားျပဳျပီး
ထရပ္ေသာ္လည္းေကာင္းေကာင္းမရပ္န ိဳင္။
“မေလွ်ာက္နိဳင္ဘူး..ကိုကိုေႀကာ ပိုးျပီးလိုက္ပို႕ေပး ”
“ ဟာ...နင္ကခေလးမွမဟုတ္တာ..စက္ဘီး းေနာက္ကလိုက္ခဲ့ငါျပန္ပို႕ေပးမယ ္”
“ ေအာင္မယ္မိႏွင္းက ခေလးပါဘဲေနာ္..”
ကၽြန္ေတာ္သူႏွင့္စကားနိဳင္မလုေ တာ့ဘဲစက္ဘီးကိုေထာင္ျပီးလက္ကိုင ္ကိုျပႏ္
တည့္လိုက္သည္။မိႏွင္းကအေနာက္္မွ တက္ထိုင္ျပီးကၽြန္ေတာကနင္းလိုက္ ေတာ့
မိႏွင္းလက္တစ္ဖက္ကကၽြန္ေတာ့ခါး ကိုဖက္ကိုဖက္လာသည္။ယခင္ကလိုမဟုတ ္ဘဲ
ကၽြန္ေတာ့ရင္ေတြ ခုန္လာမိသည္။သူ႕အိမ္ေရွ႕ေရာက္ေတ ာ့လည္းသူမကကိူအိမ္ထဲအထိ
တြဲပို႕ေပးရသည္။ထိုရက္ေတြေနာက္ပ ိုင္းမိႏွင္းကိုကၽြန္ေတာ္မေတြ႕ရ ။
ေလးငါးရက္ႀကာသည္အထိကၽြန္ေတာ္မိႏ ွင္းတို႕အိမ္ဖက္မေရာက္ျဖစ္၊ဘာေႀ ကာင့္မွန္းမသိ
မိႏွင္းကိုေတြ႕ခ်င္ေသာ္လည္းသြား ရမွာအရင္ကလိုစိတ္ကမသန္႕။
ဒီမနက္ က်ေနာ္မိႏွင္း တို.အိမ္ဘက္ထြက္လာေတာ့ အိမ္ေရွ.ျခံထဲမွာ ငူငူကေလး
ထိုင္ေနေသာ မိႏွင္း ကိုေတြ.ရသည္။ခါတိုင္းရႊင္ျပျမဴး တူးေနေသာ မိႏွင္းတစ္ေယာက္အခု
လိုပံုစံမ်ိဳး ကၽြန္ေတာ္ မေတြ႕ဘူးလို႕ သူ.ဆီဦးတည္သြား လိုက္သည္။
“ ကိုကို ...အကိုမိုးဆီလာတာလားမရွိဘူးေမျ မိဳ႕သြားျပီ ”
“ ထားပါေတာ.နင္က ခုဘာျဖစ္ေနတာလည္း ေငါင္ေတာင္ေတာင္နဲ.႕”
ကၽြန္ေတာ့အေမးကိုျပန္မေျဖေသးဘဲ ကၽြန္ေတာ့မ်က္ႏွာကိုေစ့ေစ့ျပန္ႀ ကည့္လိုက္သည္။
ျပီးမွသက္ျပင္းခ်လိုက္ျပီး..
“ မိႏွင္းကို အိမ္ေထာင္ခ်ေပးေတာ့ မယ္တဲ့ ကိုကို ....အဲဒါ မိႏွင္းေႀကာက္ေနတာ အဲဒီလူက
ပိုက္ဆံလည္းရွိ ေခ်ာလည္းေခ်ာေတာ ့ မိႏွင္းကိုတအားနိဳင္မွာ.....မိႏ ွင္းေႀကာက္တယ္ကိုကို...”
မိႏွင္းစကားေႀကာင္. ကၽြန္ေတာ့ ရင္ထဲမွာေ၀ဒနာတခု၀င္လာသည္။၀မ္းန ည္းတာ
လား ႏွေမ်ာတာလား မသိခံစားခ်က္တခုမွန္းေတာ့ သိသည္။
“ နင္ကမၾကိဳက္ ရင္ျငင္းလိုက္ေပါ့ ”
မိႏွင္း ကၽြန္ေတာ္.ကိုစကားျပန္မေျပာ ကၽြ န္ေတာ့ မ်က္ႏွာကိုေငးၾကည့္ေနသည္။
“ လူႀကီးေတြကစီစဥ္ေနႀကျပီေလ.. ကိုကိုရဲ႕ ”
ကၽြန္ေတာ္ အိမ္ထဲမ၀င္ေတာ့ ဘဲျပန္လာခဲ့သည္။တမနက္လံုး ကၽြန္ေတာ့စိတ္ေတြ
ေဆာက္တည္ရာမရျဖစ္ေနသည္။မိႏွင္ းကိုတကယ္တန္းဆံဳးရွံဳးရမည္ဆိုကာ မွ ကၽြန္ေတာ္
မိႏွင္းကိုခ်စ္မိေနေႀကာင္းသိလာ ရသည္။ကၽြန္ေတာ္ဘာလုပ္ရမည္မသိျဖစ ္ေနေလျပီ။
ေန႔လည္ေလာက္မိႏွင္းဆီကဖုန္းလာသည ္
“ ကိုကိုအားလား အားရင္မိႏွင္းကို ကားနဲ.လိုက္ပို႕ပါလား....”
“နင္က ..ဘယ္ကိုသြားမလို႔ လည္း ”
“ေရာက္ေတာ့ သိမွာေပါ့ ကိုကို”
ကၽြန္ေတာ္ မိႏွင္းတို႔ အိမ္ဘက္ေျပးထြက္လာေတာ့သည္။မိႏွင ္းတစ္ခုုခုလုပ္ေတာ့မည္ထင္သည္။
လူႀကီးေတြစီမံတာကိုမေႀကနပ္လို႕ထ ြက္သြားေတာ့မွာလားမသိ။
ထင္သည့္အတိုင္းပင္အိမ္ေရွ႕ မွာေမႏွင္းကသါးေရအိပ္တစ္လံုးနဲ႕ ရပ္ေစာင့္ ေနသည္။
“နင္မသြား ရဘူးမိႏွင္း ....လာအခုငါနဲ႕ လိုက္ခဲ.”
ကၽြန္ေတာ္ မိႏွင္းလက္ကိုဆြဲျပီးက်ေနာ့ အိမ္သို႕ဆြဲေခၚလာခဲ့ သည္။ ကၽြန္ေတာ့...ၿခံေရွ႕
ေရာက္ ေတာ့ မိႏွင္းကရပ္လိုက္ျပီး
“ ဘာေတြလုပ္ေနတာလည္း ကိုကို..မိႏွင္းကိုေျပာပါဦး ”
ကၽြန္ေတာ္ မိႏွင္းကိုက်ေနာ့ဘက္ဆြဲလွည္.ျပီ းပုခံုးႏွစ္ဘက္ကို ကိုင္ခါ..
.
“ ေသေသခ်ာခ်ာနားေထာင္ မိႏွင္း....ကိုယ္ ေလ မိႏွင္းကိုသိပ္ခ်စ္တယ္.
.မိႏွင္းဘယ္သူ႕ကိုမွမယူရဘူး ကိုယ့္ ကိုဘဲ ယူရမယ္ ကိုယ္မိႏွင္းကို
လက္လြတ္မခံနိဳင္လို. ခု ခိုးေျပးလာတာ..”
မိႏွင္းက ကၽြန္ေတာ့ ကိုမ်က္လံုးေလးျပဴးေႀကာင္ေၾကာင္ နဲ႕ ႀကည့္ ေနတံုး
အိမ္ထဲကိုလက္ဆြဲျပီးေခၚ၀င္လာခ ဲ့ေတာ့သည္။ ေဖေဖနဲ႕ ေမေမ ကအံၾသျပီးၾကည့္
ေနၾကသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ကေဖေဖ့ ေရွ႕မွာ....ေျခစံုရပ္ျပီး....
“ ေဖေဖ ကၽြန္ေတာ္ တို႕ ႏွစ္ေယာက္ ခ်စ္ေနၾကျပီ.... . ကၽြန္ေတာ္တို႕ ကို
လက္ထပ္ေပးပါ ..ဒါမွမဟုတ္ရင္ ကၽြန္ေတာ္ တို႕ထြက္ေျပးၾကမွာ...”
ေဖေဖကကၽြန္ေတာ့စကားေႀကာင့္နာရွဳ ပ္သြားဟန္တူသည္။
“ဟဲေကာင္..မင္းဘာေတြေျပာေနတာ လည္း ”
“ကၽြန္ေတာ္ မိႏွင္းကိုသိပ္ခ်စ္တယ္ေဖေဖ.. ကၽြန္ေတာ္ သူနဲ႕မခြဲနိဳင္ဘူး ”
“ေဟ့ေကာင္ ငေၾကာင္ မင္းဘာလာေႀကာင္ေနတာလည္း မင္းတို႕ကိုေပးစားမလို႕ ညက
ဘဲသူ႕ မိဘေတြနဲ႕ ေျပာထားတာ မိႏွင္းလည္းသိထား ျပီးသားသေဘာတူျပီးသား...မင္းကသာ ...”
“ ဟင္ ..ဒါဆိုမိႏွင္းကဘာလို႕ ထြက္ေျပးမွာလည္း...ကိုယ္ကိုမခ်စ ္လို႕ လား”
“အယ္ ဘယ္မွာထြက္ေျပးလို႕လည္း သူငယ္ခ်င္းဆီကသတိုးသမီး ၀တ္စံု
သြားယူျပီး၀တ္ၾကည့္ မလို..၀တ္စံုထည့္မလို.သေရအိပ္ပါ ယူလာတာ..”
“ ဒီေကာင္မေလးေတာ. ငါ ေလ....ေခါက္ထည့္လိုက္ရ ”
“ ကို ကို ေနာ္....ကိုကို.......”
ဆက္လက္ႀကိဳးစားပါဦးမည္ ေနာ္။
တတိုင္းေမႊး။ ။